Witamina B1 jest niezbędna do ochrony przed chorobami zakaźnymi. Niedobory witamin B1, C, D a koronawirus

Witamina B1 jest niezbędna do ochrony przed chorobami zakaźnymi. Niedobory witamin B1, C, D a koronawirus

W skrócie
Zespół niedoboru tiaminy (witaminy B1) (choroba beri-beri) ma wiele podobieństw do sepsy – głównej przyczyny śmierci z powodu COVID-19 – a niedobór tiaminy występuje stosunkowo często u krytycznie chorych pacjentów
Niedobór tiaminy jest powszechny w gruźlicy, a im cięższy przypadek, tym poważniejszy jest niedobór tiaminy. Wykazano, że tiamina ogranicza prątki gruźlicy poprzez regulację odporności wrodzonej.

Niedobór tiaminy wiąże się również z rozwojem wysokiej gorączki, a niektórzy badacze sugerują, że poważne infekcje mogą w rzeczywistości stanowić przejaw niedoboru tiaminy

Według dr. Mercoli

Podczas gdy ograniczona liczba leków została zarejestrowana w leczeniu ciężkiej niewydolności oddechowej powodowanej przez koronawirusa (SARS-CoV-2), wiele suplementów diety zyskało czołową pozycję ze względu na swoją widoczną przydatność. Oprócz kwercetyny, cynku i witamin C i D, witamina B1 (tiamina) może być niezbędna do ochrony przed zakaźnymi chorobami układu oddechowego.

Tiamina jest również częścią leczenia sepsy wg protokołu dr. Paula Marika, który polega na dożylnym podaniu 1500 mg (mg) kwasu askorbinowego co sześć godzin, 200 mg tiaminy co 12 godzin i 50 mg hydrokortyzonu co sześć godzin.

Sepsa, jak zapewne słyszeliście, jest głównym czynnikiem zgonów z powodu grypy ogólnie, a przede wszystkim główną przyczyną zgonów z powodu COVID-19.

W jednym badaniu klinicznym dr Marik, lekarz z Sentara Norfolk General Hospital we Wschodniej Wirginii, wykazał, że jego protokół zmniejszył śmiertelność związaną z sepsą prawie pięciokrotnie.

Nowsze badanie, opublikowane online 9 stycznia 2020 roku, wykazało, że protokół leczenia posocznicy Marika obniżył również śmiertelność wśród dzieci. Po 30-dniowym okresie, śmiertelność w grupie kontrolnej i grupie leczonej wyłącznie hydrokortyzonem wyniosła 28%, podczas gdy w grupie leczonej według protokołu dr. Marika śmiertelność wyniosła tylko 9%.

Witamina C, tiamina i sterydy mają działanie synergiczne

Wszystkie trzy składniki protokołu leczenia posocznicy Marika mają działanie synergiczne, co wydaje się być powodem, dla którego jest on tak skuteczny.

Witamina C jest znana ze swojej zdolności do samodzielnego zapobiegania i leczenia chorób zakaźnych.

Grypę, zapalenie mózgu i odrę skutecznie leczono wysoką dawką witaminy C, a wcześniejsze badania wykazały, że skutecznie obniża prozapalne cytokiny i białko C-reaktywne.

Udowodniono, że witamina C i kortykosteroidy działają synergicznie. Zostało to wykazane w badaniu przeprowadzonym przez Marika we współpracy z dr. Johnem Catravasem – specjalistą z dziedziny farmakologii na Old Dominion University. W tym badaniu, komórki śródbłonka z tkanki płucnej były narażone na lipopolisacharyd – rodzaj endotoksyny występującej u pacjentów z posocznica – przy nieobecności lub w obecności kwasu askorbinowego i hydrokortyzonu.

Co ciekawe, gdy witaminę C lub steryd podano oddzielnie, bardzo niewiele poprawiła się funkcja bariery śródbłonka. Jednak po podaniu razem, infekcja została zlikwidowana, a komórki powróciły do normy.

Ważne jest również dodanie tiaminy (witaminy B1).

Tiamina jest nie tylko wymagana do metabolizmu niektórych metabolitów witaminy C. Zespół niedoboru tiaminy (choroba beri-beri) wykazuje wiele podobieństw do sepsy, a niedobór tiaminy jest stosunkowo powszechny u pacjentów w stanie krytycznym.

Jak zauważono w badaniu z 1955 roku, niedobór tiaminy występuje również w gruźlicy, a im cięższy przypadek, tym poważniejszy jest niedobór tiaminy.

Badania wykazały również, że tiamina może być pomocna w przypadku długiej listy chorób i zaburzeń, w tym zaburzeń mitochondrialnych, niewydolności serca, majaczenia, zmęczenia tarczycy i choroby Hashimoto (zaburzenie autoimmunologiczne tarczycy).

Te i inne skutki zdrowotne mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego tiamina działa tak dobrze w połączeniu z witaminą C i hydrokortyzonem w przypadku sepsy.

Niedobór tiaminy związany z ciężkimi zakażeniami

Niedobór tiaminy wiąże się również z ciężkimi zakażeniami. Badanie opublikowane w 2016 roku w czasopiśmie Psychosomatics miało na celu zbadanie 68 pacjentów z zespołem Korsakoffa – zaburzeniem pamięci spowodowanym ciężkim niedoborem tiaminy.

Chociaż niedobór tiaminy jest często wynikiem nadużywania alkoholu, wiąże się również z przewlekłymi infekcjami, złym odżywianiem i/lub zaburzeniami wchłaniania. Jak wyjaśnia Alzheimer’s Association: „Tiamina pomaga komórkom mózgu wytwarzać energię z cukru. Kiedy poziom tej witaminy spada zbyt nisko, komórki mózgowe nie są w stanie wygenerować wystarczającej ilości energii, aby prawidłowo funkcjonować”.

W badaniu opublikowanym w Psychosomatics odkryto, że 35 z 68 pacjentów z zespołem Korsakoffa doznało ciężkich infekcji w ostrej fazie choroby, w tym zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc i posocznicy. Według autorów „Zakażenia mogą stanowić przejaw niedoboru tiaminy”.

Tiamina pomaga regulować funkcje odpornościowe

Inne badanie opublikowane w 2018 roku wykazało, że tiamina pomaga wyeliminować prątki gruźlicy (MTB) poprzez regulację odporności wrodzonej. Według tego artykułu:

„…Witamina B1 promuje ochronną odpowiedź immunologiczną, aby ograniczyć przeżycie MTB w makrofagach i in vivo poprzez regulację receptora aktywowanego przez proliferatory peroksysomów γ (PPAR-γ).

Witamina B1 promuje polaryzację makrofagów w klasycznie aktywowane fenotypy o silnej aktywności bakteriobójczej i zwiększonej ekspresji czynnika martwicy nowotworów α i ekspresji interleukiny – co najmniej częściowo poprzez promowanie sygnalizacji czynnika jądrowego κB.

Ponadto witamina B1 zwiększa oddychanie mitochondrialne i metabolizm lipidów, a PPAR-γ integruje sygnały metaboliczne i zapalne regulowane przez witaminę B1… Wykazano, że witamina B1 zwiększa aktywność anty-MTB u makrofagów i in vivo poprzez obniżenie aktywności PPAR-γ.

Nasze dane pokazują ważne funkcje tiaminy B1 w regulacji wrodzonych odpowiedzi immunologicznych przeciwko MTB i ujawniają nowe mechanizmy, dzięki którym witamina B1 pełni swoją funkcję w makrofagach”.

Związek między niedoborem tiaminy a gorączką

Niedobór tiaminy jest również związany z rozwojem wysokiej gorączki i zgodnie z listem do redakcji pt. “Is Parenteral Thiamin a Super Antibiotic?” opublikowanym w Annals of Nutrition & Metabolism w 2018 roku, zastrzyki z tiaminy „prawdopodobnie zlikwidują infekcje mikrobiologiczne” powodujące gorączkę.

Autorzy przytaczają niektóre opisy przypadków klinicznych, w których zastrzyki z tiaminy były w stanie odwrócić wiele ostrych chorób, w których wysoka gorączka była czynnikiem, w tym jeden przypadek, w którym u pacjenta wystąpiła wysoka gorączka, ból głowy i duszności (uczucie duszenia), oraz drugi przypadek, w którym pacjent w śpiączce miał wysoką gorączkę i ciężkie zapalenie płuc.

Autorzy opisują jeszcze bardziej niezwykły przypadek 38-letniej Chinki, która została zabrana do szpitala z wysoką gorączką (39 do 40 stopni C), bólem, opuchniętymi nogami i krwawą plwociną. Testy laboratoryjne wykazały, że miała anemię i niski poziom płytek krwi, ciężkie zapalenie płuc, zakrzepicę kości udowej i niewydolność serca. Miała również zapalenie wątroby typu C.

Około 10 miesięcy po pierwszej hospitalizacji przeszła drugą kontrolę, która ujawniła prawidłową morfologię krwi i elektrokardiografię. Jej płuca również wyglądały zupełnie normalnie w badaniu rentgenowskim.

Według autorów ten przypadek sprawił, że zastanawiali się, czy tiamina może być „super antybiotykiem”. „Wydawało się, że tak jest i okazało się, że jest potężną alternatywą w przypadku niepowodzenia terapii antybiotykami” – stwierdzili.

Niedobór tiaminy może mieć wpływ na pandemie

Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała również informacje o znaczeniu tiaminy i sposobach zapobiegania niedoborom podczas poważnych przypadków. Według WHO:

„Niedobór tiaminy występuje, gdy dieta składa się głównie ze zmielonych białych zbóż, w tym białego ryżu i mąki pszennej – wszystkie są bardzo ubogimi źródłami tiaminy. Niedobór tiaminy może rozwinąć się w ciągu 2-3 miesięcy od braku tiaminy w diecie i może powodować niepełnosprawność, a w końcu śmierć”.

Inne dowody sugerują, że niedobór tiaminy może rozwinąć się jeszcze szybciej, nawet w dwa tygodnie, ponieważ okres półtrwania tiaminy w organizmie wynosi tylko 9 do 18 dni.

Raport WHO wskazuje również, że „Niedobór tiaminy występuje sporadycznie u osób izolowanych społecznie, cierpiących na utratę apetytu i z powodu samo zaniedbania”, co jest szczególnie istotne w obecnych warunkach „domowej kwarantanny”. Co więcej:

„Zapotrzebowanie na tiaminę wzrasta, gdy węglowodany są przyjmowane w dużych ilościach; wzrasta w okresach zwiększonego metabolizmu, na przykład gorączki, aktywności mięśni, nadczynności tarczycy, a także w czasie ciąży i laktacji. Dieta oparta na białym ryżu jest bogata w węglowodany, co zwiększa zapotrzebowanie na tiaminę i jest połączona z niedoborami tiaminy”.

Oprócz białego ryżu, śmieciowe jedzenie wszelkiego rodzaju również zawiera węglowodany, które mogą spowodować zwiększenie zapotrzebowania na tiaminę, aby zapobiec skutkom ubocznym niedoboru tej witaminy.

U dorosłych niedobór tiaminy dzieli się na dwa podstawowe typy:

• Postać polineuropatyczna choroby beri-beri (niedobór tiaminy z neuropatią obwodową) — polineuropatia z parestezją kończyn (szczególnie nóg), zmniejszonym odruchem kolanowym i innymi odruchami, postępującym ciężkim osłabieniem i zanikiem mięśni oraz znacznie zwiększoną podatnością na infekcje.
• Postać obrzękowa choroby beri-beri (niedobór tiaminy z kardiomiopatią) — obrzęk (szczególnie nóg, ale także tułowia i twarzy), duża pojemność minutowa serca, niewydolność komorowa, rytm zatokowy, rozszerzenie tętniczek, obniżony poziom erytrocytów i transketolaza leukocytów, podwyższony poziom mleczanu i pirogronianu w surowicy, przekrwienie płuc z wysiękami opłucnej; śmierć z powodu zastoinowej niewydolności serca może wystąpić nagle.
  Dzięki dramatycznemu zwiększeniu podatności na infekcje, niedobór tiaminy może potencjalnie wpływać na rozprzestrzenianie się niemal każdej pandemicznej choroby zakaźnej.

Znaczenie tiaminy w szoku septycznym

W odniesieniu do sepsy – która jest głównym powodem, dla którego ludzie umierają z powodu COVID-19 – tiamina może mieć istotne znaczenie.

W artykule opublikowanym w Journal of Thoracic Disease o sugestywnym tytule „Do Not Forget to Give Thiamine to Your Septic Shock Patient!”, autorzy cytują badania silnie sugerujące, że „podawanie tiaminy jest korzystne w przypadku pacjentów ze wstrząsem septycznym z ciężkim niedoborem tiaminy (poziom tiaminy ≤7 nmol/l)”. Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo przyjmowania tiaminy nawet w dużych dawkach, autorzy podkreślają, że „pacjenci ze wstrząsem septycznym powinni otrzymywać tiaminę… bez czekania na wyniki badania poziomu tiaminy”.

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Żywienia Klinicznego i Metabolizmu dla pacjentów w sytuacjach intensywnej terapii wynoszą od 100 do 300 mg tiaminy dziennie „przez pierwsze trzy dni na OIOM dla wszystkich pacjentów z podejrzeniem niedoboru tiaminy”.

Jednak w przypadku wstrząsu septycznego mogą być wymagane dawki wynoszące 500 mg.

Witaminy C, D, tiamina i magnez w leczeniu chorób krytycznych

Raport z 2018 roku opublikowany w Intensive Care Medicine koncentruje się również na tiaminie – w połączeniu z witaminami C i D. Przytacza badania pokazujące, że pacjenci z szokiem septycznym z niedoborem tiaminy, którym podano tiaminę, mieli znacznie niższą śmiertelność (13%) niż pacjenci, którzy jej nie otrzymali (46%).

Byli również znacznie mniej narażeni na niewydolność nerek.

Podobnie jak tiamina, ostry niedobór witaminy C jest bardzo powszechny u pacjentów krytycznie chorych, ale zwykle pozostaje niezauważony.

Jak zauważono w tym raporcie, „ostry niedobór witaminy C może przyczyniać się do niedociśnienia, nadmiernego stanu zapalnego, wycieku kapilarnego, zaburzeń mikrokrążenia, uszkodzenia oksydacyjnego narządu oraz upośledzonej obrony immunologicznej i gojenia się ran”.

Niedobór witaminy D również jest powszechny i może pogorszyć chorobę, a nawet zwiększyć ryzyko śmierci z powodu ostrej choroby.

Zaskakujące jest to, że magnezowi nie poświęcono wiele uwagi. Może być równie ważny w zapobieganiu i leczeniu infekcji, ponieważ magnez jest potrzebny do aktywacji zarówno tiaminy, jak i witaminy D.

Zapoznaj się z pozostałymi artykułami na naszej stronie dotyczącymi koronawirusa, które są publikowane codziennie i dostarczają konkretną dawkę wiedzy.